Maður Ingu er deyður av einum hjartatilburði, og knappliga er einki longur soleiðis, sum tað hevði verið. Í tvey ár rýmir hon undan sorgini, sýnist røsk og díkir seg undir í arbeiði. Men ein órein viðmerking ger, at alt skramblar saman hjá henni