Malan hevur eittans ynski, og tað er at fáa eitt ross. Tá hon ein dagin situr undir einum træ, meðan geykurin gelur uppi í trænum , ynskir hon sær eitt ross. Hon veit, at ynskið fer at ganga út, tí øll vita, at ynskir tú tær eitthvørt undir tí trænum, sum geykurin situr og gelur í, so gerst træið til eitt ynskitræ