Antonia og Lítlibeiggi verða send ørindi niðan til Snældu-Óla, sum býr úti í haganum norðan fyri býin. Tað skýmir alt meiri, og Antonia við tí góða hugflognum fortelur Lítlabeiggja um allar ræðuleikarnar, sum lúra úti í myrkrinum. Lítlibeiggi, sum ikki hevur tað sama lívliga hugflogið sum Antonia, letur tó ikki ræðuleikarnar við seg koma á sama hátt sum systirin, ið at enda er ræðslusligin av síni egnu frásøgn